زندگی دیگه واقعا داره دشوار میشه هرچی به خودم میگم سخت نگیر عرصه

بهم تنگتر میشه ولی چاره چیه بایدتحمل کردولی میشه؟                                                                     
تو زندگیم چند تا چیز رو همیشه با خودم تکرار کردم

هیچ وقت دل کسیو نشکنم حتی اگه دلمو شکست

هیچ وقت به کسی ظلم نکنم حتی اگه بهم ظلم کرد

هیچ وقت از کسی انتظار نداشته باشم حتی اگه بزرگترین کارهارو براش انجام دادم

هیچ وقت به کسی دل ندم حتی اگه اون بهم دل داد

همیشه برای همه آرزوی خوشبختی کنم حتی اگه باعث بدبختیم شدن

همیشه همه رو دوست داشته باشم حتی اگه دوسم نداشتند

و خیلی همیشه ها و هیچ وقت های دیگه که شاید از اینا مهمترو سخت تر باشند ولی

ولی

ولی

نمیدونم چرا اینقدر از زندگی ناامید شدم

چرا اینقدر احساس دلتنگی و تنهایی میکنم

و چرا اینقدر زندگی برام دشوار شده هر بار اشتباهی میکنم خودم رو مقصر میدونم ولی

شاید بعدا همون اشتباهو تکرار کنم چرا تکرار میکنم رو نمیدونم ولی خوب میدونم که

نمیتونم تکرار نکنم

گاهی اونقدر از زندگی خسته میشم که دلم میخواد هرگز به دنیا نمیومدم ولی چه فایده

من به دنیا اومدم

دنیایی پر از پلیدی پر از زشتی پر از نامردی پر از خیانت و دروغ و دورویی

پر از گناهای به ظهر کوچکو در واقع بزرگ که یکیش میتونه یکیو بکشه یا یه زندگیو نابود کنه

ولی هیچ کس متوجه نیست گناهی که میکنه ممکنه چه مشکلاتیو ایجاد کنه

اگه همه اینو میفهمیدن هیچ کی گناه نمیکرد کاش میشد کاش میشد گناه از بین میرفت

شیطان به کلی نابود میشد و ذات پاک آدمیت نمودار میشد ولی چه حیف

تقدیر این دنیا با زشتی گره خورده کاش کاش کاش این زندگی تموم میشد

زندگیی پر از تلخی که شیرینی درش دیده نمیشه

ولی تمومی نداره

نمیدونم چی بگم اینا فقط یه درد دل کوچیک از غمای بزرگ دل من بود

شاید غمای دل من برای بعضی خیلی بی ارزش و کوچیک باشه

ولی برای من از هرچیزی سخت تر و بزرگ ترن

خدایا کمکم کن همین....